Dy pellumba te bardhe ne dritaren time
trokiten kete mengjes..
E radhe kjo ne athine
nje gje e tille nuk ndoll shpesh...
Pellumba ka por jo te bardhe,
ata si dashuria jane te ralle...
Tek cukisnin xhamin dhe putheshin,
disi cuditshem gugu kendonin
u afrova ngadale dola ne dritare
mendova miremengjes po me uronin...
.....si dikur une ,ata ishin te lumtur
ne boten e tyre humbur...!!
10 MAJ 2013 SoVaNa
No comments:
Post a Comment