Friday, April 24, 2015

ZYMTËSI

                                              
Vrapoja përherë mbas teje,
të besoja symbyllur çmëndurisht...
Unë rashë dhe ndjeva dhimbje΄,
siç bie nga qielli një yll....


I besova si i çmëndur gënjeshtrës,
imazhit tënd të remë...
U enda si një zog në hapësirë
por s'ta gjeta kurrë buzëqeshjen...

SN 24 PRILL 2015

No comments:

Post a Comment