VETMIA
_______________
As i vdekur e as i gjalle,
midis dy boteve kam rene ne hall,
kur qaj me veten e perpelitem,
bashke me lotet si ne det mbytem..
Lotet te kripura e deti i kripur,
se cme vret vetmi e hidhur,
as s'e di jam gjalle a vdekur,
fjetur gjume dhe i pafjetur...
Se kuptoj kur me djeg zjarri,
a uji me mbyt e me le pa fryme,
por sa ligesht ndihem i mari,
kur prane vetes kam vetmine...
Ri e shoh neper tymnaje,
naten e zeze tek skermit dhembet,
aq e frikshme eshte vetmia,
dhembe nuk ka por di te haje...
SoVaNa
No comments:
Post a Comment