I TRISHTUESHEM KY QYTET...

____________________________

S'e di perse me duket i heshtur,

ky qytet ku dikur me mahniste.

Ri e veshtroj dhe mbetem i trembur,

asgje me s'me ngroh e shpirti s'me qesh..

Mbase ti i jepje drite dhe e ndrije kete qytet,

mbase isha une qe merja drite nga ty,

a te qeshurat e tua me mbushnin me jete,

se kuptoj dhe s'ndihem mire nuk e di...

Erdha i mbarsur me deshiren e madhe

te gjeja dicka nga zeri dhe floket e tu.

Ca kujtime te me ngjalleshin e te me ngrohnin,

te me kujtonin embelsine e syve te shndritshem blu...

Por jo, ky qytet s'qe me ai i endrrave te mia,

mu duk i zymte, i lodhur, i vrare e pa jete.

Dikur thosha perse me ben kaq te lumtur,

tani e kuptoj, ishe ti lumturia vete...!