DIKUR DHE SOT

DIKUR
Eh atëherë të varfër ishim,
të varfër sa më s'ka...
Vërtetë as fenë se njihnim,
se njihnim as paranë...

Por kishim njerëzillëkun
e ishim pothujse të njëjtë...
Talloni na mbushte boshllëkun
por asnjë se nxirrte zënë...

SOT
Dikush edhe ndihet mirë,
me pasurinë që ka vënë...
Ndonjë tjetër i pikëlluar,
mendon litarin në qafë të vërë...

E pra në këto dite jemi ne përsëri
edhe pse kemi ngritur kisha e xhami,
kemi mbetur të varfër si më parë
por njerëzillekut si ka mbetur më farë...

Sotiraq Naçi  30 KORRIK 2014