KAPRIÇIO

Sy të mbetur mbrapa
kuintave të dashurisë...
Heshtje që mbas tyre përgjon tinëz...
Vegime që shuhen rrugës së vetmisë,
mes hapash që largohen gjithë trishtim...
Kapriçua,egoizmi triumfon ndonjeherë
por kështu nuk shërohet dhimbja...
Të shoqëron në heshtje pa u ndjerë,
si një dëshirë pa shpresë
si një ngushellim...!

SN@