I etur për një mbrëmje pranvere,
nën hënën e zbehtë të muzgut...
U gjenda i vetem si përherë,
me mikun më të ngushtë heshtjen...
nën hënën e zbehtë të muzgut...
U gjenda i vetem si përherë,
me mikun më të ngushtë heshtjen...
Vështroja thellë errësirës,
silueten e lodhur të pritjes
midis ëndrrës dhe dëshirës
të zbardhë një tjetër agim...
silueten e lodhur të pritjes
midis ëndrrës dhe dëshirës
të zbardhë një tjetër agim...
SN
No comments:
Post a Comment