Mbi re te bardha si zogjte shtegetare krahet i hapim ne tonin fluturim, drejt meje rreshqet ti si pulebardhe, si zgalemi te pres une me pa durim...
Na humbet vetedija s'na tremb lodhja duam pa tjeter te zhdukim largesine, une si zgalemi e ti si pulebardha, jo nuk rreshtim ne tonin fluturim..
Nuk na pret koha ajo eshte e jona mjafte me larguar, mjaft me me lote, s'pyesim per dimer s'pyesim per bresher krahet ne i rahim ne shi e ne shqote...
Kaq mall eshte mbledhur e kaq dashuri, ky zjarr i shpirtit etjen kerkon te shuaj sa dallget te humbasin e deti te trembet, nga dashuria jone gjithcka mund te shembet...
No comments:
Post a Comment